เป็นเวลาที่ท้าทายในการเป็นนักสื่อสารวิทยาศาสตร์ การระบาดใหญ่ในปัจจุบัน วิกฤตสภาพภูมิอากาศ และความกังวลเกี่ยวกับเทคโนโลยีใหม่ ๆ ตั้งแต่ปัญญาประดิษฐ์ไปจนถึงการดัดแปลงพันธุกรรมโดย CRISPR ต้องการความรับผิดชอบต่อสาธารณะ การอภิปรายที่ชัดเจน และความสามารถในการไม่เห็นด้วยในที่สาธารณะ อย่างไรก็ตาม การสื่อสารทางวิทยาศาสตร์ไม่ใช่เรื่องใหม่ที่จะท้าทาย ศตวรรษที่ 20 สามารถอ่านได้ว่าเป็นข้อโต้แย้งที่ยาวนานสำหรับการสื่อสารทางวิทยาศาสตร์เพื่อประโยชน์สาธารณะ
ตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง มีความพยายามหลายอย่างในการเจรจาสัญญาทางสังคมระหว่าง
วิทยาศาสตร์กับภาคประชาสังคม ในประเทศตะวันตก ส่วนหนึ่งของการเจรจาได้เน้นย้ำถึงการกระจายความรู้ทางวิทยาศาสตร์ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างวิทยาศาสตร์กับสังคมทั่วโลกเป็นอย่างไร?
เรารวบรวมเรื่องราวจาก 39 ประเทศมารวมกันเป็นหนังสือการสื่อสารวิทยาศาสตร์: มุมมองระดับโลกเพื่อทำความเข้าใจว่าการสื่อสารทางวิทยาศาสตร์ได้เผยแพร่ไปทั่วโลกอย่างไร ทั่วโลกมีบทบาทสำคัญในด้านสาธารณสุข การปกป้องสิ่งแวดล้อม และการเกษตร
แนวคิดหลักสามประการปรากฏขึ้น: ความรู้ของชุมชนเป็นบริบทที่ทรงพลัง การสื่อสารทางวิทยาศาสตร์ที่ประสบความสำเร็จถูกรวมเข้ากับความเชื่ออื่นๆ และมีความคาดหวังว่านักวิจัยจะมีส่วนร่วมในการพัฒนาสังคม
การสื่อสารวิทยาศาสตร์คืออะไร?
คำว่า “การสื่อสารทางวิทยาศาสตร์” ไม่เป็นสากล เป็นเวลา 50 ปีแล้วที่สิ่งที่เรียกว่า “การสื่อสารทางวิทยาศาสตร์” ในออสเตรเลียมีชื่อเรียกต่างกันในประเทศอื่น ๆ: “การเผยแพร่วิทยาศาสตร์”, “ความเข้าใจของสาธารณชน”, “การหยาบคาย”, “ความเข้าใจในวิทยาศาสตร์ของสาธารณชน” และการพัฒนา “อารมณ์ทางวิทยาศาสตร์”
โคลอมเบียใช้คำว่า “สังคมจัดสรรวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี” คำจำกัดความนี้เน้นย้ำว่าความรู้ทางวิทยาศาสตร์ได้รับการเปลี่ยนแปลงผ่านการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม
คำจำกัดความแต่ละข้อให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับตำแหน่งของวิทยาศาสตร์และสังคม วิทยาศาสตร์จินตนาการเป็นส่วนหนึ่งของสังคมหรือไม่? วิทยาศาสตร์ได้รับการยกย่องอย่างสูงหรือไม่? การเชื่อมโยงกับประเด็นทางสังคมช่วยลดหรือเสริมสร้างการรับรู้ของวิทยาศาสตร์หรือไม่?
รัฐบาลมีบทบาทที่หลากหลายในเรื่องราวที่เรารวบรวม
รัฐบาลเยอรมันในทศวรรษ 1970ยืนถอยหลัง บางทีนึกถึงความสัมพันธ์ที่ไม่น่าพอใจระหว่างโฆษณาชวนเชื่อของนาซีกับวิทยาศาสตร์ มูลนิธิเอกชนเติมเต็มช่องว่างด้วยการให้ทุนกับโครงการที่มีความทะเยอทะยานเพื่อฝึกอบรมนักข่าวด้านวิทยาศาสตร์ ในสหรัฐอเมริกา การไม่มีหน่วยงานกลางที่เข้มแข็งสนับสนุนความหลากหลายในด้านต่างๆ ที่อธิบายอย่างหลากหลายว่า “มีชีวิตชีวา” “สั่นสะเทือน” หรือ “พูดจาโผงผาง”
สหราชอาณาจักรเป็นประเทศที่ตรงกันข้าม โดยให้เรื่องราวที่ได้รับการจัดทำเป็นเอกสารที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งในสาขานี้ นี่คือตัวอย่างจาก Bodmer Report ของ Royal Society ในปี 1985 ซึ่งแย้งว่านักวิทยาศาสตร์ควรพิจารณาหน้าที่ของตนในการสื่อสารงานของตนให้เพื่อนพลเมืองทราบ
รัสเซียให้ความสำคัญกับวิทยาศาสตร์ เป็นหลักผ่านยุคคอมมิวนิสต์เพื่อพัฒนาให้ทันสมัยและอุตสาหกรรม ในปี 1990 หนังสือพิมพ์วิทยาศาสตร์รายสัปดาห์ของ Knowledge Society Argumenty i Faktyมียอดจำหน่ายหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์สูงที่สุดในโลก: 33.5 ล้านเล่ม แต่การล่มสลายของสหภาพโซเวียตแสดงให้เห็นว่ามุมมองทางวิทยาศาสตร์เหล่านี้เปราะบางเพียงใด เมื่อผู้คนหันมาใช้เวทย์มนต์
เครดิต : obamacarewatch.com, oslororynight.com, pandorabraceletcharmsuk.net, pandoracharmbeadsonline.net, petermazza.com
